Rukiye Akkaya

Ve hep köle ruhlu, sefil, fakir ve bedbaht kesimlere, peygamberler gönderilir. Kaderlerini sevmeleri, adaletin bir gün gerçekleşeceğini umarak yaşamalarına devam etmeleri için. Zincirinden boşanmış bir düzende, adalet dileyen ve adalet dilenenler; kendilerine adalet diye sunulan payı/parçayı sorgular. Lafı döndürmeden söylemek gerekir; adaletin nasıl sorgulanacağı da başlı başına bir adalet sorunudur. Çünkü kendiliğinden iyilik diyebileceğimiz, doğal akışın memnuniyet verici sonuçlarını övenler; liberal hukuka payanda olan "bonum"dan, "kendine iyilik" payı almadan geçemez.

Tam metin için tıklayınız. (PDF)