Melike Belkıs Aydın   Yaz mevsimini bitirirken Hukuk Kuramı yeni sayısıyla karşınızda. 24-25 Kasım 2018 Hukuk ve Distopya Sempozyumu bildiri metinlerine yer vermeyi sürdürüyoruz. İlk hakemli makalemiz Evrim Durmaz Aksu’dan, “Hukuka Güvenebilir miyiz? Ekolojik Distopyalar ve Gerçek Felaketler”. Ekolojik kıyamet odaklı romanlarla birlikte hukukun bir bütün olarak ekolojik dünyayı korumaya yetip yetmeyeceği, çevre korumasına ilişkin karşılaştırmalı hukuki düzenlemeler, çevreye duyarlı hukuk öznelerinin kimler olduğu makalenin ana odakları.    Tam metin için tıklayınız. (PDF) İçindekiler ve künye için tıklayınız. (PDF)

Evrim Durmaz Aksu   Özet: Ekodistopya, ekosistemlerin çöktüğü ve doğal varlıkların yok olduğu bir dünyayı anlatan edebi türdür. Ekodistopya metinleri olan Yol, Androidler Elektrikli Koyun Düşler mi ve Tufan Zamanı romanları iklim krizi, canlıların neslinin tükenmesi ve genetiği değiştirilmiş organizmalara ilişkin ekolojik sorunları ve bunların sonuçlarını işlemektedir. Romanlarda anlatılan ekolojik felaketler mevcut ekolojik sorunların artmış ve küreselleşmiş hallerine benzemektedir. Son yıllarda ekolojik krizlerin artması distopyaları olası hale getirmektedir. Yeryüzündeki yaşamı ortadan kaldırabilecek tehditler hukuki düzenlemeler tarafından engellenememektedir. Hukukta çevreyi korumaya yönelik çeşitli …

Abdullah Ada   Özet: Bu çalışmada, yapay olgu teorilerinin hukuk teorileriyle olan ilişkisi hukuki pozitivizm ve doğal hukuk teorisi özelinde incelenecektir. Özel olarak araştırılacak soru, yapay olguların ontolojisine dair teorilerin, hukuki pozitivizm ve doğal hukuk teorileriyle benzeşen ve farklılaşan yönlerinden bu sonraki tür teoriler bakımından inceleme konusu edindikleri “hukuk”u açıklamada yeterlilik/eksiklik gösterdikleri yönünde çıkarılabilecek sonuçların ne olduğudur. Bu bağlamda, hukuki pozitivizmin teorik varsayımları yönüyle yapay olgu teorileriyle paralellik arz ettiği, doğal hukuk teorisinin ise bu teorilerce öngörülen “niyet ve fonksiyon” öğelerine açıklamalarında …

Rukiye Akkaya Kia   Mekân, doğrudan tabii sınırlara gönderme yapan bir kavram. Kavramların tanımını, içeriğini, biçimini değiştiremiyoruz. Hal böyle olunca, mekâna dair imge, ister istemez fiziksel boyutlara gelip yerleşiyor. Bir tasvir ya da düş dünyasının kurmacası eşliğinde, bu boyutlar çeşitlenebilir. Ama nihayetinde bir kalıba oturur. Mekâna ilişkin hep somut bir hüküm vardır kafamızda. Mekân, dürtüsel barınma ihtiyacının taşıyıcısı ve insanın dış dünyada baş edemediği türlü tehlikelerden korunduğu yerdir. Başkalarından korunduğumuz sınırlarımızdır.    Tam metin için tıklayınız. (PDF)

Meliha Cemre Sarıışık   İlahi Komedya, okumadan önce bana çok şey vadetti. Dante, üç bölümden oluşan (Cehennem-Araf-Cennet) bu şiiri 1307-1321 yılları arasında yazmış. Latince değil İtalyanca olarak yazılan kitapta toplam dize sayısı 14.233. Önsözde Dante’nin yaşamı, yaşadığı ortamın hâkim zihniyeti, çevresindeki insanlar, siyasi yaşamı ve diğer eserlerine ilişkin epeyce bilgi mevcut. Kitabın çevirmeni Rekin Teksoy, hukuk öğrenimi sonrasında yirmi yılı aşkın bir süre sinema sanatı ve sinema edebiyat ilişkileri dersleri vermiş, pek çok dergide sinema eleştirmenliği yapmış, 90’larda bir tv kanalında 601 hafta …